Her son mutlu bitmek zorunda değilmiş meğer… Çok kızardım mutsuz sonlu filmlere şimdi anlıyorum o sonlar gerçeğin aynasıymış. Hayal kurmak güzel ama o hayallerle yaşamamak lazımmış. Gerçek dünyadan kopunca tekrar tutunması zor, can havliyle tuttuğun o yeri kolun acıdı diye bırakmamak, kızmamak, küsmemek özellikle de kaçmamak bi’ de kendini kandırmamak lazımmış. Bakmakla görmek arasındaki farkı iyice anlamak, baktıktan sonra görmek için de çaba harcamak lazımmış. Bencilliğin dozunu kaçırmamak, sana ait olmayan sorumlulukları üstlenmemek, başkaları için yaşamamak, senden çalmalarına izin vermemek, bazen inceldiği yerden koparmak bazen de tekrar örmek lazımmış… Ama tüm bunların hep bi’ zamanı varmış. Gerçek hayattan kopunca zamandan da kopmuş oluyorsun, gün 24 saat ona göre yaşamak lazımmış… Herkesin bildiği şeyler aslında bunlar çok tanıdık cümleler, laflar ama yetmezmiş… Bildiğini yapmak, boşa beklememek, yılmamak, yıkılmamak, istemediğin şeyleri yapmamak, dayatılanları umursamamak bi’ de bu hayatın senin olduğunu hiçbir zaman unutmamak lazımmış…
Yazar hakkında