Büyüdükçe kaybolur mu gözlerimin içindeki gülüş? Heyecandan atan kalbim artık duyulmaz mı uzaktan? Kaybolmasın, duyulmamazlık etmesin… Denizi görünce yine huzur dolsun içim, evimdeki çiçeği sularken şefkat kaplasın yüzümü, küçük şeylerle mutlu olmayı unutmasın kalbim… Ah benim beybi kalbiiimmm… Bir yanın taş duvar bir yanın pamuk kadar narin ve kırılgan… Heyecandan titrettiğin günler de oldu, üzüntüden kaskatı kestiğin anlar, kollarımı uyuşturacak kadar etkili, sevinçten ayaklarımı yere bastırtmayacak kadar büyülü, sinirden kafamı kızartacak kadar güçlü… Her şeyi birlikte yaşadık seninle, vicdan ve merhametimin de kaynağı sensin, üzüntümün ilk uğradığı yer de…
Yazar hakkında